Opnieuw een luchtje aan de NAM.

Opnieuw een luchtje aan de NAM

Nadat de kruitdampen rond het vervuilde, geïnjecteerde NAM-water waren opgetrokken, kwam er deze zomer iets nieuws aan het licht. Iets wat nog veel meer stinkt… Bij de Boortorenweg in het Springendal blijken al jaren zware metalen in de grond te zitten (o.a. Barium). Nadat Statenlid Robert Jansen van Groen Links alarm sloeg, werd ook het machtige CDA wakker geschud en vervolgens ook de Tubbergse wethouder. Hij gaat een zienswijze indienen, waarbij hij de NAM vraagt om het saneringsplan voor de bodemverontreiniging aan de Boortorenweg – dat waarschijnlijk dateert van de tachtiger jaren van de vorige eeuw – niet in 2019 uit te voeren, maar (veel) eerder…
Los van de goede bedoelingen van de wethouder is het natuurlijk wel vreemd dat een vervuiling van pakweg 30 jaar geleden nu ineens tot actie leidt. Het roept bij mij de nodige vragen op : Heeft de NAM dit altijd al geweten? Hebben de lokale politici in de vorige eeuw economisch belang gesteld boven de volksgezondheid of hebben ze gewoon zitten slapen? Zijn er nog meer van deze “slapende” locaties in onze provincie? Wie draait er op voor de kosten van de sanering?

De situatie rond de NAM is niet het enige op milieuterrein dat zorgen baart. Ook de groeiende lelieteelt met alle gebruikte landbouwgiffen, de bijensterfte als gevolg van gebruik van neonicotinoïden en de intensieve veehouderij vormen bedreigingen voor de gezondheid. Aan het begin van het nieuwe politieke jaar zullen we als gemeenteraad van Tubbergen duidelijke afspraken moeten maken m.b.t. de toekomst. Daarbij zullen afwegingen gemaakt moeten worden tussen economisch gewin en ecologie, tussen intensieve veehouderij en natuurbehoud, tussen gezonde bedrijven óf gezonde mensen.

Kortom; de Tubbergse gemeentepolitiek zal “groener” moeten worden!

PvdA Tubbergen – 13 augustus 2015
Henk Wessels